Charlie Anderson

En sevdiğimiz uluslararası dergilerin eski sayılarına göz gezdirirken Charlie Anderson ile karşılaştık. Kendini her konuda ifade etme arzusundaki benzerliğimizi düşünürsek bunun olacağı varmış diyoruz. Bu konuda son derece başarılı olan birisiyle neden konuşmayalım ki?

Beyaz t-shirtüyle üstü boya kaplı bol kotlu bir ressamın tuval dolu yarı ev yarı stüdyoda evden çalışma düşüncesi tam bir “Hollywood” kafası, tabi bu da bir şekilde sizin yaşadığınız hal değil mi?

Çok komik, bunu hiç öyle düşünmemiştim! Genelde stüdyolarımda yaşadım, sanat yapmak hepten tüketici bir süreç. Bence bunu geliştirmek için tek yol kendini tamamen buna adamak, yani ben de her zaman bu şekilde yaşadım.

Eserlerinizde bir eleştiri hissi var. Son günlerde hangi kanaatlerinizi sanatınıza yansıtıyorsunuz?

Eserlerim belli başlı bir fikri yansıtmaktansa süreci anlatmakla ilgili, ama yeniden ürettiğim imgelerin bağlam değişimleri ve günlük deneyimlerimi ortaya çıkarmaktaki yöntemim yüzünden bunun yoruma açık olduğunu düşünmek istiyorum.

Dikkat çekici panolarınızın yaratım sürecinden biraz bahseder misiniz?

Süreç küçük bir fikirle başlıyor, ve kompozisyonun son haline karar vermeden önce bazı tasarımlar karalıyorum. Tasarımlar orijinal bağlamından koparıldığı için artık manipüle edilerek uyarlanmış tanınmayan bir hale geliyor. Bir kuşe kağıt dergi modelini, John Giorno’dan esinlenmiş kelimelerle veya bir dedikodu dergisinin orta çağ tarzı altın yapraklı bir arka planıyla süslenmiş haliyle birleşmeden önce alt üst ediyorum veya piksellerine ayırıyorum. Boyayı uygulamak için simgeler, ekran baskıları, sprey boya ve fırça gibi farklı teknikler kullanıyorum. Sonuç olarak mesele sadece boya kullanarak yolunu bulmak haline geliyor.

Yaptığınız tarz sanatsal eserlerde bir resmin tamamlandığını nasıl anlıyorsunuz?

Eskiden resmin tamamlandığını hissedene kadar rastgele katman katman boyardım. Şimdi daha küçük bir versiyon üzerine çalışıyorum ve kompozisyon beni memnun ettiğinde daha büyük halini tuvale aktarıyorum, böylece ne resmedeceğimi tamamen biliyorum. O noktada belli renklerin boyanacağı ve boyanın belli yöntemle uygulanacağı bölgeleri ölçmek gibi oldukça teknik bir süreç oluşuyor.

Var olan malzemeleri alıyorsunuz ve onları kendi bakış açınızı yansıtması için yorumluyorsunuz. Yeni bir esere başlamak için sizi çeken malzemeler neler?

Antik Mısır duvar resimlerinin fotoğraflarından tutun da internet pop-up reklamlarına kadar her şey. Şu aralar özellikle Roma mozaiklerine ve 8-bit video oyun grafiklerine bakıyorum.

Eğlenmek için ne yapıyorsunuz? Sizi ne gülümsetiyor?

Resim yapmak.

Eserlerim belli başlı bir fikri yansıtmaktansa süreci anlatmakla ilgili, ama yeniden ürettiğim imgelerin bağlam değişimleri ve günlük deneyimlerimi ortaya çıkarmaktaki yöntemim yüzünden bunun yoruma açık olduğunu düşünmek istiyorum.